Eind goed, al goed

Met een traan op mijn wang en een lach op mijn gezicht zeg ik: arriverderci!

Ik had de laatste tijd ein wenig weinig tijd om te bloggen en nu bevind ik me alweer in de End Times. Dit jaar in Osnabrück heeft me zoveel mooie en minder mooie dingen doen beleven, je zou er een blog mee kunnen vullen... Oh.

Aan de andere kant kunnen woorden niet beschrijven hoe mooi mijn tijd hier was, dus dat is dan ook meteen weer opgelost.

Deze post is slechts bedoeld als een bedankje aan allerlei hoge en lage piefen die het mij makkelijker gemaakt hebben (of niet, Paul) en waar ik een hele goede samenwerking mee heb gehad (dat dan weer wel, Paul). Ik noem geen namen (ok eentje dan: Digna! En ok, jij ook Paul), maar bedank iedereen die in Haarlem en Osnabrück de jumelage ondersteunt intens en hoop nog vaak met jullie samen te kunnen werken. Voor een jumelage-initiatief heb ik vast ergens nog een paar verloren uurtjes klaarliggen, dus benader me gerust.

Dan rest mij slechts nog Anna-Maria Schwarze heel veel succes toe te wensen als stadsambassadrice van Haarlem in Osnabrück in 2012. Of zij ook gaat bloggen en wat dan de link is blijft nog even een verrassing (no pressure Anna-Maria).

Bedankt voor het lezen en ik zie jullie in Haarlem!

Volgende week: Kerstmarkt

Even een snelle update: vanaf volgende week vrijdag is de kerstmarkt geopend! Zodra hij staat bericht ik er nog uitgebreid over, maar voor liefhebbers van Glühwein, Feuerzangenbowle, Käsegriller en Gemütlichkeit: voor 40 Euro kun je heen en weer met NS Hispeed als je minimaal 4 dagen van te voren boekt. Doe het nu, laat het me weten en dan drinken we een Glühweintje zusammen!

P.s.: ik word niet door de NS gesponsord
P.p.s.: Kerstmarkt van 25-11 tot en met 23-12-2011

Uitstapjes

'Af en toe mag je het er best eens van nemen' hoor je mensen wel eens zeggen. Eerlijk is eerlijk, het liefst neem ik het er natuurlijk altijd van. Aber richtig!

En toch maak je in een jaar als stadsambassadeur zo veel mee, dat je soms vergeet hoe zeer ze je hier soms verwennen. In de eerste drie maanden, terwijl je jezelf nog druk aan het inwerken en 'einleben' bent, is er namelijk veel te doen.

Buiten de normale werkzaamheden die je het hele jaar door doet, word je ook overal voorgesteld, samen met je nieuwe collega's. Deze kennismakingsgesprekken dienen er niet alleen toe om andere partijen of organisaties binnen de stad te leren kennen, waardoor de samenwerking soepeler verloopt (bijvoorbeeld bij het opzetten van een nieuwe uitwisseling). Maar ook om als stadsambassadeur de stad beter de leren kennen, waardoor je beter kunt 'ambassadeuren'.

Om jullie jaloers te maken volgt nu een lijstje van een aantal minder standaard / bijzondere dingen die ik tot en met het einde van het jaar ga doen of al gedaan heb.

Steckenpferdreiten - Met 1500 kids op een stokpaard door Osnabrück rijden.

Herbstjahrmarkt - Opening van de herfstkermis bezoeken met de burgemeester en collega's uit het Rathaus. In de lente doe je dit nog een keer.

Zoo - Rondleiding door dierentuin en planetarium. Veel delegaties hebben dit tijdens de Maiwoche op het programma staan, dus is het handig als je er het een en ander over weet.

De Stem zijn - Eind November spreek ik de Nederlandse audio guide van het Felix Nussbaum Haus in. Een tijdelijk openbare vereeuwiging van mijn vocalen in Osnabrück dus. Yeah!

Kerstmarkt - De opening van de Osnabrückse kerstmarkt. Ondanks dat de opening bijzonder is, vergeet je die vrij makkelijk. Simpelweg omdat de Kerstmarkt letterlijk voor je deur staat en je dus van 11 uur 's ochtends tot pak 'm beet 11 uur 's avonds muziek hoort en snoep, worst en glühwein ruikt. En daar het Rathaus aan de overkant van de markt ligt, moet je verplicht over de kerstmarkt heen voor en na je werk. Dat is echt zo vervelend... ;)

1961 - Eindelijk ook in Osnabrück!

Het heeft een hele tijd geduurd, maar nu kan ook Osnabrück eindelijk van 1961 genieten. Tot voor kort had Osnabrück namelijk geen 1961. Dankzij een goede samenwerking tussen Historische Vereniging Haerlem en de Historische Verein Osnabrück, is dat probleem nu opgelost.

Het thema 1961 is al jaren van groot belang in Osnabrück. Veel mensen vragen zich dagelijks af hoe 1961 eruit zag in Osnabrück. Burgers konden de afgelopen decennia slechts gissen naar het jaar dat men ook op zijn kop lezen kan. Een aantal bekende Osnabrücker redewendungen met betrekking tot het missende jaar zijn 'ontbreken als 1961', 'een 61er maken' (verdwijnen, naar huis gaan, deze uitspraak is vooral populair onder de jeugd) en het minder vriendelijke 'was je maar in 1961 geboren'.

Dit stukje unieke cultuur en de vele vragen omtrent het jaar dat nooit was, zullen aanstaande maandag, 24 oktober 2011, opgehelderd worden. Exact vijftig (negenenveertig?) jaar na het mysterie, is de opheldering om klokslag zeven uur 's avonds te bewonderen in de foyer van het Historische Rathaus van Osnabrück. Mis deze historische onthulling niet!

Nieuwe Collega's

Daar zijn ze dan, mijn nieuwe collega's! Van links naar rechts hebben we daar:

Abby Campbell uit Derby in Engeland. Abby is 22 en heeft dit jaar haar Bachelor German Studies behaald. Tijdens haar studie woonde ze tien maanden in Duitsland, in de buurt van Rostock. Tof detail: ze drumt!

Rıza Baysal uit Çanakkale in Turkije. De beste man is 25 jaar oud, heeft tegen het einde van de 90s drie jaar in Bremerhaven gewoond en heeft een ingenieurs-titel in geofysica. Tof detail (alsof dat met die geofysica niet tof genoeg is): Rıza heeft meerdere jaren ervaring als schaakleraar.

Galina Kudryavtseva (uitspraak naar eigen interpretatie), uit Twer in Rusland. Galina is 23 jaar oud, heeft een Master Germanistiek/Anglistiek en verbleef voor haar studie in 2008 een jaar in Osnabrück. Tof detail: heeft vertaal- en tolkwerk gedaan voor de firma Afanasy-Piwo.

Adrien Clémenceau uit Angers in Frankrijk. Adri is 23 jaar oud, heeft een opleiding tot stadsgids in het Engels en Duits aan de universiteit van Angers gevolgd en woonde een jaar in een bos in Letland als onderdeel van een uitwisseling via de Europese Vrijwilligersdienst. Tof detail: spreek naast Frans, Duits en Engels ook Lets en Russisch.

Alleen

Een grijze dag, deze 27 september 2011, het begin van een zwarte week. Verlaten gangen, donkere kamers, echoënde voetstappen en niemand om lastig te vallen met mijn nep Engelse/Franse/Russische/Turkse-accent. Al mijn collega's zijn zurück in hun respectievelijke Heimat gefahren. Opweg naar het volgende avontuur. En ik ben hier nog, alleen alleen.

Huilend zit ik hier in mijn kantoor weg te kwijnen. Vol goede moed kijk ik uit naar volgende week. Wat is er dan volgende week, Bart? Nou, dat zal ik je eens even haarfijn uitleggen! Volgende week landt een nieuwe groep gretige Städtebotschafter, zoals ik vorig jaar ook begin oktober begon. Nieuwe collega's! Bij de meeste banen krijg je zo af en toe een nieuwe collega, bij grotere bedrijven met enige regelmaat. Maar ik heb straks in één klap patsboem vier nieuwe collega's, uit vier verschillende landen!

Conclusie: het is een treurige tijd, maar achter de wolken schijnt de zon. En de zon schijnt deze week sowieso volop, dus mij maken ze de mij maken ze niet gek!

Schoolreisje

Yes! Ronde twee! Het is weer bijna oktober en dat betekent maar één ding: scholierenuitwisselingen!

Verschillende Haarlemse scholen reizen namelijk voor het vak Duits (en soms ook voor Geschiedenis) naar Osnabrück. Dit varieert van groepen van 5 a 10 leerlingen die meerdere dagen blijven en bij Osnabrückse scholieren in huis gaan, tot dagtrips met groepen van 120 kids (en een lerarencorps om de boel in het gareel te houden). Uiteraard gaan er ook regelmatig Osnabrückse scholieren en studenten naar Haarlem, maar daar krijg ik alleen de voorbereiding en de foto's achteraf van te zien.

Wat is er nou zo leuk aan die scholieren? Verwende, irritante kinderen die niet eens hun best doen om dat beetje Duits dat ze op school hebben geleerd in de praktijk toe te passen. Veel slechte (ja, ik ben een kenner) Hitler-immitaties, slechte WOII-grappen, bratwurst-geroep en dus absoluut nul gevoel voor decorum. Maar daar wilde ik het eigenlijk niet over hebben.

Waar ik het over wilde hebben zijn die scholieren waarvoor de trip naar Osnabrück begint als een schoolreisje en eindigt als een avontuur. De schuchtere, meestal pre-puberale schatjes die uiteindelijk veel stoerder zijn dan hun schreeuwende tegenpolen. De kinderen die na twee uur blozen wel iets tegen hun uitwisselpartner durven te hakkelen, om vervolgens weer een uur te zwijgen uit schaamte. Uiteindelijk hebben zij wat van hun bezoek geleerd, ook al is het niet altijd hoe je een brood bestelt bij de bakker...

Dus ik heb er nu al ontzettend veel zin in, ook als dat betekent dat je op sommige dagen acht keer half gebukt de 192 traptreden van de Marienkirchturm op en af moet.

Poetry Slam

Iets minder dan een jaar geleden werd ik al blij verrast door de Singer/Songwriter Slam hier in Osnabrück. In plaats van de suffige gitaarliedjes die ik verwacht had, kreeg ik veel rockende mannen en vrouwen voor mijn kiezen, aangemoedigd door een publiek van enthousiaste doch eerlijke mensen.

Gister werd ik uitgenodigd om de Poetry Slam bij te wonen. En het was weer eens zo laat, ik had vooroordelen te over. Ik verwachtte stoffige mannen in pakken met slijtplekken op ongewone plaatsen, die onsamenhangend hun liefdesverdriet in een microfoon staan te jammeren.

Ik hoef je niet uit te leggen in welke mind state ik naar de Lagerhalle ging als ik zeg 'dit is rijmelarij van het niveau lik-me-vestje'. Mijn eerste cruciale denkfout was dan ook überhaupt iets rijmends te verwachten. Het waren eerder korte verhalen.

Mijn tweede cruciale 'denkfout' is er eentje die ik ook na bijna een jaar hier nog steeds dagelijks maak en waarin ik ook dagelijks bevestigd word door de lokale bevolking: ik ben nog steeds in de veronderstelling (a.k.a. ik ben er heilig van overtuigd) dat de Duitser in het algemeen zonder humor de wereld in gezet wordt.

Het liep toch iets anders dan verwacht. Ik heb me kapot gelachen.

Een greep uit het ouevre: Het dagboek van Luke Skywalker (wat uitdraait op een intergalactische incest-affaire), een pessimist met als levensdoel iedereen onder de neus te wrijven hoe ontzetten slecht het met hem gaat, een mooi statement over de 'totalitaire staat' Duitsland en een ge-ni-a-le Hitler-immitatie waarvan niemand de eerste minuut gehoord heeft omdat ik als enige schaamteloos stond te gieren van de lach (Duitsers klappen soms kortstondig dicht als het over WOII gaat, of als iemand met een Hitler accent keihard roept dat 'we' aan het verslappen zijn de laatste jaren met al die buitenlanders die 'ons' rijk overspoelen; je moet er tegen kunnen).

Schijnbeweging

Ik ben weer terug van vakantie. Budapest gezien (ultra-aanrader), Sziget gezien, gevoeld en gehoord en tijdens Haarlem Jazz mijn verjaardag gevierd. Zoals gebruikelijk kwam ik dus met minder energie terug van vakantie dan waarme weg ging (herkenbaar?).

Nog een paar weken werken en dan is het einde alweer in zicht. Een jaar lang stadsambassadeur van Haarlem in Osnabrück is zo om. Afscheid nemen bestaat niet en van uitstel komt afstel. Twee spreekwoorden waar ik weinig waarde aan hecht. Maar stiekem hebben ze toch betrekking op me.

Ik blijf namelijk tot en met 31 december 2011 in dienst van Stadt Osnabrück, als Städtebotschafter aus Haarlem in Osnabrück. Ik ben zelf erg blij met mijn drie maanden verlenging en ik hoop jij ook ;)

PS: Mocht je mijn baan begeren, je kunt vanaf 1 januari 2012 aan de slag! Aanmelden via haarlem.nl

Vakantie

Blogde ik vorige week nog over afscheid nemen van mijn grote liefde, neem ik nu tijdelijk afscheid van Osnabrück. Met pijn in mijn hart. En niet alleen in mijn hart. Naar verluid zal het voltallige personeel van het Rathaus mij met witte zakdoeken uitzwaaien als ik aanstaande dinsdag de trein in treuzel. De komende drie weken ben ik namelijk in Haarlem en Hongarije te vinden. Eerst naar Sziget en daarna nog een paar dagen Haerlemsch Genot. Verwacht in week 4 van augustus een nieuwe blog!

Om deze post toch nog wat meer inhoud te geven (a.u.b. met Gaston-stem lezen): kom naar Osnabrück deze zomer! Er is veel te doen! Shoppen, sporten, musea bezoeken en een feestje vieren. Het kan allemaal. Osnabrück: de stad van de onbegrensde mogelijkheden, direct over de grens bij het altijd verrassende en immer gevaarlijke Hengelo!

Het was klasse

De afgelopen twee maanden was ik samen met de liefde van mijn leven. Vandaag moet ik haar helaas laten gaan. Door omstandigheden kwam ik haar een tijdje terug tegen in de buurt van Bremen en haar kostwinner bood mij haar voor twee maanden aan. Daar heb ik natuurlijk geen 'nee' tegen gezegd en ben er meteen bovenop geklommen... om naar dat lekkende dakraam te kijken.

Twee maanden lang heb ik me de koning van Osnabrück gevoeld als ik in haar uitgesleten stoelen zat, met muziek die altijd van links komt omdat de rechter helft van de speakers het niet doet (waardoor het als bestuurder onmogelijk is een gesprek met je bijrijder te voeren, als muziekliefhebber). Het deed me niks dat ik door de defecte electrische raambediening bij de parkeergarage moest uitstappen om het kaartje te pakken, dat je op de achterklep moet slaan om hem open te krijgen en dat je haar alleen centraal kunt vergrendelen bij het rechter voorportier. Of dat het motortje dat de antenne automatisch uitdraait halverwege blijft hangen en je de rest van de rit een ratelend geluid op de achtergrond hoort. Wat mij nog minder stoort is dat ze per 100 kilometer een goeie 15 liter benzine en een halve liter motorolie verslindt. Haar kostwinner zegt dat het wat met 'de afstelling van de motor' te maken heeft, maar volgens mij heeft het gewoon met mijn rechtervoet te maken.

Met gezwinde spoed (0-100 km/u in 9 seconden en door haar gewicht en Duitse bouw ook zeer stabiel op hogere snelheid) bracht zij mij twee maanden lang overal naar toe. Of het nou een vakantie aan de Duitse Noordzee, chillen aan een buiten de stad gelegen meertje, of longboarden in het Teutoburgerwald was: altijd zonder te mopperen starten en gaan. Mijn dank is groot.

Het ziet er naar uit dat ze niet door de keuring komt en dat betekent gewis het einde van haar bestaan. Met de TÜV valt natuurlijk ook niet te sollen. En dus neem ik vandaag met een traan in mijn ooghoek en een glimlach om mijn mond afscheid van haar. Mijn trouwe metgezel, mijn tijdelijke levenspartner, mijn liefje, mijn alles...

PS: voor de technische details van deze Mercedes Benz S420 (W126), klik hier

Beste opvolger/ster

Daar zit je dan. Een jaar naar Duitsland, Osnabrück of all places, zal ik het doen? Beslissingen, altijd lastig. Een jaar weg uit je geliefde Haarlem. Een jaar je vrienden en vriendinnen minder vaak zien. Een jaar lang maar twee koopzondagen, dus een jaar lang eten bestellen op zondag omdat je koelkast leeg is. Een jaar lang Duits spreken, schrijven en dromen. Een jaar lang een vaste baan. Een jaar lang...

Het is een listige beslissing. Wat altijd helpt is een pro/con list maken. Een lijstje met de voor- en nadelen die een beslissing tot gevolg kunnen hebben. Om je het werk uit handen te nemen, heb ik de moeite genomen dit lijstje voor je op te stellen. Let wel: dit lijstje is vanuit mijn mannelijke perspectief opgesteld, al heb ik bij mijn vrouwelijke collegae ook wat research gedaan (in de zin van vragen stellen uiteraard).

Voordelen
- Huis (wit, midden, bovenste twee ramen) aan de 'Grote Markt van Osnabrück' voor €350,- per maand inclusief
- Studentenstad (sub-voordelen: veel kroegen, veel clubs, veel jonge mensen)
- Een vaste baan met bijbehorend salaris en veel ruimte om eigen projecten te starten
- Eigen kantoor in het 'Historische Rathaus'
- Afstand van woning tot werk: 50 meter
- Naam van de straat waar je aan werkt: Bierstraße
- Internationaal team met collega's uit Engeland, Frankrijk, Rusland en Turkije
- Een maand lang kerstmarkt in december
- Tien dagen Maiwoche festival in mei (waar je middenin woont en één dag één van de podia naar eigen inzicht mag invullen)
- Een maandelijkse radio show waar je met je collega's een uur lang de lokale ether voor jezelf hebt
- Lager geprijsde levensmiddelen
- Betere prijzen in de kroeg
- En deze is voor de dames: DM
- Keuze uit ongeveer 15 clubs van verschillende grootte (voor het nachtelijk plezier)
- Een buskaart waarmee je binnen de stadsgrenzen het hele jaar gratis kan reizen
- Nieuwe vrienden
- Je woont dichterbij 'the source of all that is awesome' en komt daar ook gunstig heen (als je weet hoe)
- Ook het echte carnaval is binnen handbereik evenals het iets verder weg plaatsvindende maar niet minder gruwelijke Oktoberfest
- Bratwurst mit Senf
- De leukste kroeg ter wereld
- Voor de rokers: een zeeeeeeeer soepel anti-rook beleid in uitgaansgelegenheden
- Voor de niet-rokers: lekker veel om over te zeuren ;)
- En dan nog honderden dingen en ervaringen waar ik nu even niet op kom

Nadelen
- Een jaar is zo voorbij

Waar komen die dikke Duitsers toch vandaan?

Duitsers zijn er in vele vormen. Je hebt mooie Duitsers, lelijke Duitsers, Tunnel-Duitsers (alleen voor ingewijden), Zandvoort-Duitsers, Lloret de Mar-Duitsers, Mallorca-Duitsers, Duisters, Bier-Duitsers, Party-Duitsers, Schlager-Duitsers, Autobahn-Duitsers, Kuilen-Duitsers, Sokken-in-sandalen-Duitsers, Techno-Duitsers, Hip Hop-Duitsers, Hipster-Duitsers,Fiets-Duitsers (niet met te verwisselen met de Foute-Duitser), Demo/Protest-Duitsers, Surrogaat-Duitsers, Excuus-Duitsers en naast de minder bekende dunne Duitser, is de dikke Duitser ook een veel voorkomende soort.

Sinds de Duitser zijn intrede deed, pak hem beet kort na de oerknal, is de dikke Duitser altijd prominent aanwezig geweest onder de Duitse bevolking. Sinds ik hier woon heb ik mij ettelijke malen gestoord aan, laten verbazen door en op sommige momenten ook geleerd van de dikke Duitser.

Door deze wisselende ervaringen met de dit fenomeen ben ik mij gaan fascineren voor haar origine. Ik moet er eerlijk bij zeggen dat dit onderzoek vanuit mijn zeer subjectieve oogpunt heeft plaats gevonden en niet met wat voor feiten dan ook gestaafd kan worden. Dat gezegd hebbende, spring ik meteen naar de conclusie, want de onderzoeksmethoden zijn erg twijfelachtig en uitleg ervan zal mijn geloofwaardigheid enkel schaden.

Conclusie: de dikke Duitser is een direct gevolg van de meer dan gunstige (voor West-Europese maatstaven) prijzen in restaurants en de uitmuntende kwaliteit van de aangeboden waar.

Enkele voorbeelden:

Duitse keuken
1. Osnabrücker Kartoffelhaus (an der Dominikanerkirche)

Rampendahl (met eigen bier van brouwerij in het restaurant, mogelijke link met ontstaan Bier-Duitser)

Remise (als je daar geen hamburger hebt gegeten, heb je niet geleefd)

Weinkrüger (als je wilt lachen moet je eerst op de Duitse vlag klikken en dan terug navigeren en op de Engelse vlag klikken)

Exotisch
Saro (minder gunstig, maar mega lekker, geboorte-oord van de Aye-caramba-Duitser)

Manolo Steaks & Tortillas

Ichiban Sushi 

Sausalitos (keten)

Ali Baba (Lahmacun met alles erop €3,50!)

Zur goldenen Möwe (laat me meestal met een enigszins schuldbewust en leeg gevoel achter)

En dan heb ik het nog niet eens over de prijzen in de kroegen gehad. Daar over later meer!

Zee of See?

Wat te doen in de zomer? Er is hier geen strand!

Deze gedachte heeft mij gedurende de winter regelmatig wakker gehouden. Toen ik begin lente bereid was mijn zwembroek aan de wilgen die over de Hase hangen te hangen, kwamen daar opeens drie weken met 25 tot 30 graden celcius aan. En met de zon kwamen ook andere perspectieven aan het licht. Er mag dan wel geen zee in de buurt zijn, maar dat betekent niet dat er geen See in de buurt is (kwartiertje fietsen). Minder golven, dat wel, maar de Stimmung is gelijk. Lekker loungen in de zon, het bier is aanzienlijk goedkoper dan in Bloemendaal aan Zee, al neem je als echte Duitser (en Nederlander) natuurlijk gewoon zelf een six pack mee. 

En als je te lui bent om te fietsen zijn er nog de verschillende stadsparken die hoofdzakelijk door studenten als achtertuin gebruikt worden. Ook hier hangt altijd een goede sfeer en er hangt ook altijd wel ergens een slackline om je kunsten op te vertonen, of een matje voor je break dance moves en natuurlijk de bijbehorende beats als achtergrond muziek bij het barbecuen. Vooral de Schloßgarten van de Universiteit en het Bürgerpark zijn hiervoor geschikt.

En als je echt zin hebt in een feestje? Dan zit je in Osnabrück ook lekker centraal voor verschillende Norddeutsche festivals (naast het ruime aanbod in de vele clubs)! Van rock tot electro, van 1 tot 4-daagse festivals, er is van alles wat.

En dan heb ik het nog niet eens over de verschillende mogelijkheden op sport gebied gehad. Als fietser, maar ook als hardloper of buitensporter in het algemeen is er hier in de omgeving ontzettend veel te doen. Direct aan Osnabrück grenst namelijk het beschermde natuurgebied Teutoburgerwald en de 'heuvels' die je daar vindt geven de Kennemerduinen het nakijken (ik moest laatst zelfs zeer beschamend op mijn binnenblad een berg op). Door het Teutoburgerwald lopen ook vele kilometers aan mountainbike paden, je kunt er klimmen, varen en zelfs vliegen.

Al met al is mijn lente/zomer dus verrassend veelzijdig van start gegaan en heb ik de zee tot nu toe nauwelijks gemist (ook omdat ie met Hemelvaart verskrikkelijk koud was!).

De Maiwoche, een samenvatting

Algemeen

Duur: 10 dagen

Podia: 10

Bezoekers: 600.000 (Osnabrück heeft ongeveer 160.000 inwoners)

Delegaties

Bezoek delegaties: 5 dagen

Aantal delegaties met jumelage jubileum: 6 - Haarlem 50 jaar, Gmünd (Oostenrijk) 40 jaar, Derby (Engeland) 35 jaar, Twer (Rusland) 20 jaar, Evansville (V.S.) 20 jaar, Hefei (China) 5 jaar

Aantal delegaties: 8 - bovenstaande steden plus Angers (Frankrijk) en Canakkale (Turkije)

Aantal delegatieleden totaal:  70

Delegatieleden Haarlem: 16

Presentaties en projecten bezocht (thema ‘jeugd’): 8 a 10

Eten in kilo’s per persoon gedurende vijf dagen (gevoeld als): 100

Delegatie met de beste dansmoves: Haarlem (niet zo moeilijk als verder niemand danst/durft te dansen)

Aantal slapende delegatieleden tijdens presentaties: 3 (geen Haarlemmers)

Haarlemdag

Partnerschaftstagen (zusterstaddagen): 5

Haarlemdagen: 1 (zaterdag 21 mei 2011)

Hollandse hulp van buitenaf tijdens Haarlemdag: 2 (thanks Dig en Thijs!)

Jopenbier verkocht: 3 vaten Rose, 3 vaten Herfstbok

Optredens Schuimkragen: 4 (en dan nog eens 10 tussendoor, inclusief het jaarlijkse zweefmolenconcert)

Optredens MZK Musical School: 4

Spontane gezamenlijke optredens Schuimkragen & Musical School: 1 (geniaal!)

Dansende Bloemenmeisjes: 4

Uitgedeelde tulpen: 1500

Optredens WeCookWithFire: 1

Dansende oma’s tijdens WCWF: 1

WCWF-aanstekers weggegeven door frontman Günther: 5 miljoen

Bands en groepen die te laat kwamen: 0

Genieten, opscheppen en cijfer

Glimlachen van oor tot oor (overall door mij alleen): 116

Overuren totaal: 80

Cijfer van 0 – 10: 10!

Bedankje

Iedereen die heeft meegewerkt, geholpen of aanwezig was: bedankt!

 

Vergeten

Ik ben vast nog heel veel hilarische en mooie dingen vergeten, maar dat komt vanzelf wel weer een keer bovendrijven. 

Maiwoche 2011

Tien dagen lang tien podia en 600.000 bezoekers, dat is de Maiwoche. Een jaarlijks terugkerend Stadtfest dat dit op dit moment alweer voor de 39^e keer Osnabrück op haar kop zet. 

Als stadsambassadeur is de Maiwoche wat anders. Begrijp me niet verkeerd, ook als ambassadeur heb je genoeg mogelijkheden om Maibock of Maibowle te drinken en de vele bands te checken, maar het is ook de drukste periode van het jaar wat werk betreft. Dit heeft twee redenen.

Gemeente Osnabrück nodigt namelijk voor de opening van de Maiwoche op vrijdag (13 mei jl.) delegaties (raadsleden en mensen uit bepaalde vakgebieden) uit haar zustersteden uit en bouwt daar een vier dagen durend programma omheen. Zo’n programma behandelt over het algemeen een bepaald onderwerp en zorgt ervoor dat de delegaties uit de verschillende landen te weten komen hoe Osnabrück daarmee omgaat en geeft de delegaties de kans om toe te lichten hoe het er in hun steden aan toe gaat. Los daar van wordt er ook goed voor de gasten gezorgd wat betreft eten en drinken. Dit jaar was het onderwerp ‘jeugd’ en dan in het bijzonder hoe je de jeugd kunt helpen bij de overstap van opleiding naar werk. Dit betekent dat je per dag een uur of 18 aan het werk bent, omdat je van ’s ochtends tot ’s avonds het programma mee draait en de verantwoording over jouw delegatie hebt. Dit heb ik net achter de rug en het was geweldig. Natuurlijk ligt dit ook aan de mensen die als delegatieleden uit de steden mee komen, maar meer nog ligt het aan het zeer strak (Duits) georganiseerde en afwisselende programma en het begeleiden van de avondploeg van jouw delegatie.

 De tweede reden dat je het druk hebt als ambassadeur is het tweede en tevens laatste weekend van de Maiwoche. Dan vinden namelijk de Partnerschaftstagen plaats. Vijf van Osnabrücks zustersteden hebben dan om beurten op het podium in het Europadorf hun eigen programma. Deze dag kun je als stadsambassadeur geheel zelf invullen en de voorbereidingen beginnen al in januari. Zaterdag 21 mei aanstaande is het eindelijk zo weit: Haarlemtag! Op de Haarlemtag is er vanaf 11:00 uur ’s ochtends Jopen Bier te verkrijgen, treden van 13:00 tot 17:00 uur de Schuimkragen en de Musical School afwisselend op, dan komen om 14:00 uur de Haarlemse Bloemenmeisjes het publiek versieren en als afsluiter komt WeCookWithFire de Bühne uit elkaar trekken. Mocht je aanstaand weekend nog geen plannen hebben dan weet je nu waar je heen moet!

Check ook de webcam die op de Markt gericht staat (helaas niet direct op het podium ).

OSRadio 104.8

Een vast onderdeel van het ambassadeurschap is onze maandelijkse radiouitzending. Ik luister in Nederland regelmatig radio (3FM hoofdzakelijk), hier in Osna echter niet. Door mijn opleiding heb ik ervaring met het zogenaamde pluggen van plaatjes bij DJs van de grote zenders en het begeleiden van bands die live nummers op de radio spelen. Qua knopjes ben ik ook enigszins op de hoogte, het enige wat ik nog nooit had gedaan was zelf live door de ether schallen. 

Wie had gedacht dat mijn eerste woorden die ik ooit live op de radio zou zeggen Duits zouden zijn? Ik in ieder geval niet. Een beetje onwennig ook. Mijn Duits was nog wat roestig toen ik hier in oktober arriveerde en gelijk in mijn eerste werkweek iets over mezelf en Haarlem op de radio moest vertellen. Ondanks dat OSRadio 104,8 ‘slechts’ een lokale zender is, wil je niet voor lul staan als ‘iedereen’ meeluistert. Hartslag 180 dus, maar uiteindelijk ging het vrij aardig. Tegenwoordig gaat het er een stuk rustiger aan toe. Als ik Rico mag quoten: ‘Hartslag op 60, ontspannen is de status.'

De show bestaat er uit dat alle ambassadeurs, vijf in totaal, een inleidend nummer uit zijn of haar Heimat draait, twee nieuws items van het thuisfront declameert en dan nog een nummer draait. Om eerlijk te zijn: ik zou er zelf niet naar luisteren. De meeste onderwerpen zijn vrij droog. Dit is overigens geen sneer naar mijn collega’s, ik vind niet dat ik het zelf beter doe, maar het lijkt vaak meer op talk radio dan een show gemaakt door jonge mensen. Maar dat is ook niet het doel. Het doel is te informeren en Werbung te machen voor de zustersteden waar wij vandaan komen en dat alles met een muzikale omlijsting. Al vind ik het van de kant van de luisteraar misschien niet zo interessant, als studiogast is het ontzettend leuk om te doen, dat 'radio maken'. Ik kijk er dus ook altijd erg naar uit.

Ook niet onbelangrijk, het is ook een mogelijkheid tot het promoten van leuke bands uit Haarlem en om de luisteraars wat dingen over Haarlem bij te brengen. Dus bij deze ben je hartelijk uitgenodigd om tot en met september elke eerste donderdag van de maand om 18:00 uur naar me te kijken en te luisteren!

Oh en ben je een bandje en wil je gedraaid worden, mail me even!

Klik hier voor de link naar de webcam die in de studio hangt